کد مطلب:153983
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:131
شهادت زهیر بن قین
پس از آن كه امام حسین (ع) و یاران نماز ظهر را به كیفیتی كه گذشت بجا آوردند زهیر بن قین برای وداع با حضرت ابی عبدالله (ع) و رفتن بمیدان خدمت آن حضرت آمد و چنین وداع كرد:
فدتك نفسی هادیا مهدیا
الیوم القی جدك النبیا
و حسنا و المرتضی علیا
و ذالحبا حین الفتی الكمیا
و اسد الله الشهید الحیا.
«جانم به قربان شما هدایت كننده و هدایت شونده امروز جدت پیامبر را دیدار می كنم».
«با حسن و علی مرتضی و جعفر صاحب دو بال جوانمرد گمنام و حمزه سیدالشهدا شهید زنده یاد را ملاقات خواهم نمود».
«پس از وداع با امام علیه السلام به لشكر دشمن حمله كرد و چنان جنگی كرد كه چشمی ندیده بود و از هیچ كس سابقه نداشت و این رجز می خواند:
انا زهیر و انا بن القین
اذوركم بالسیف عن حسین
«من زهیر فرزند قینم كه با شمشیر از حسین دفاع می كنم».
نوشته اند كه یك صد و بیست نفر را به درك فرستاده تا آنكه مهاجر بن اوس تمیمی و كثیر بن عبدالله شعبی متفقا بر او تاختند و او را به شهادت رساندند حسین علیه السلام با یك دنیا اندوه به بالینش آمد و با دیدگان حسرت بار به او می نگریست و فرمود: لا یبعدنك یا زهیر و لعن الله قاتلیك لعن الذین مسخوا قردة و خنازیر.
«خدا ترا از رحمتش دور ندارد و قاتلان ترا لعنت كند آن چنانكه كسانی را كه بصورت خوك و میمون مسخ شدند لعنت كرد [1] .
[1] ابصار العين ص 99 - حياة الحسين 224:3 - طبري 350:7 - اعيان الشيعه 606:1 - قاموس الرجال 207:4.